ربّا سچّیا
ربّا سچّیا توں تے آکھیا سی
جا اوئے بندیا جگ دا شاہ ہیں توں
ساڈیاں نعمتاں تیریاں دولتاں نیں،
ساڈا نَیب تےعالیجاہ ہیں توں،
ایس لارے تے ٹور کَدی پُچھیا ای
کِیہہ ایس نِمانے تے بیتیاں نیں
کدی سار وی لئی اُو رب سائیاں
تیرے شاہ نال جگ کیہہ کیتیاں نیں
کتے دھونس پولیس سرکار دی اے
کتے دھاندلی مال پٹوار دی اے
اینویں ہڈّاں اچ کلپے جان میری
جیویں پھائی چ کونج کُرلاؤندی اے
چنگا شاہ بنایا ای رب سائیاں
پَولے کھاندیاں وار نہ آوندی اے
مینوں شاہی نئیں چاہیدی رب میرے
میں تے عزّت دا ٹُکّر منگنا ہاں
مینوں تاہنگ نئیں، محلاں ماڑیاں دی
میں تے جِِیویں دی نُکّر منگنا ہاں
میری مَنّیں تے تیریاں مَیں منّاں
تیری سَونہہ جے اک وی گل موڑاں
جے ایہہ مانگ نئیں پُجدی تیں ربّا
فیر میں جاواں تے رب کوئی ہور لوڑاں
ٍفیض احمد فیض
